Oude bekenden in onze ruimte 

Toeval bestaat

Leg ik net de laatste hand aan deze tekst, is het morgen Samhain, het Keltisch nieuwjaar. Op de grens van licht en duisternis begint een nieuwe cyclus, juist nu de scheidslijn tussen hier en de andere wereld het meest transparant is. Juist nu kan je hen die over zijn ontmoeten. En net nu is de ASAScoop geheel gewijd aan de Centauren, symbolen van de voorouderenergie bij uitstek.

​

Ver weg, minder werkzaam?

Zo af en toe hoor ik wel eens iemand verzuchten dat we maar niet meer moeten beginnen aan nieuwe planeten en objecten. Het is zo al moeilijk genoeg om de horoscoop te duiden. Zonder hier een fundamentele discussie te willen starten over het al dan niet gebruiken van meer dan de zeven bekende planeten, wil ik in ieder geval wel een lans breken voor het gebruik van alles wat we ontdekten en nog zullen ontdekken aan de hemel. De eerste publicaties over Pluto waren aarzelend; was er wel een uitwerking op individueel niveau? Ook Cheiron zit nog niet in ieders programma. Grappig dat dit zelfs letterlijk blijkt uit de vormgeving van veel computerprogramma’s. Cheiron staat steevast in het lijstje planeten na Pluto. Soort van ‘restverschijnsel’. Waarom niet gewoon, waar hij hoort, tussen Saturnus en Uranus? En dan zwijg ik nog maar van Pholus, Nessus, Chariklo..

​

Evolutie van het Ene
Nieuwe planeten zijn aanduidingen van menselijke bewustwording. Het kosmisch woordenboek krijgt als het ware meer idioom. De ontdekkingen geven mogelijkheden om alles wat bestaat nog nauwkeuriger te benoemen. Je verstaanbaar maken in een vreemde taal is al mogelijk met een woordenschat van ongeveer 500 woorden, maar dat is toch geen reden om niet meer woorden te benutten? Waarom dan niet een groter vocabulaire binnen de astrologie? De essentie van taal verandert niet door het aantal woorden. Zo ook de astrologie niet, alleen de toepasbaarheid ervan verandert.

​

Afgescheidenheid
Uranus, Neptunus, Pluto en de TNO’s (Trans-neptunische objecten) worden collectieve planeten genoemd. Opvallend is dat de ontdekking ervan wel heeft geleid tot een grotere wereld en letterlijk een groter universum, maar niet tot een groter gevoel van verbondenheid tussen mensen onderling.

De ontdekkingsreizen hebben zeker hun invloed uitgeoefend, maar er is ook een tegenovergestelde ontwikkeling te bespeuren. Sinds de planeten voorbij Saturnus ontdekt zijn, is ook het individualisme toegenomen. Een wonderlijke paradox die om een verklaring vraagt.
In de afgelopen drie eeuwen raakte het vaststaand goddelijk gezag in verval, de mens verliet zich op het eigen denken, alles kon betwijfeld worden, behalve het feit dat je twijfelde 1). De rationele mens kon de beste aller werelden bedenken, schreef Voltaire in de 18e eeuw. De volgende ‘bevrijding’ lag in de eigen innerlijke wereld, de allerindividueelste expressie van de allerindividueelste emotie 2), die een vluchtweg bood uit de harde realiteit van de industrialisatie. En uiteindelijk werd god dood verklaard, waardoor de mens zijn eigen zingeving moest postuleren om het bestaan in een groter kader te kunnen plaatsen: l'existence précède l'essence 3). Zie daar, de individualisering van de mens ten tijde van de ontdekking van de collectieve planeten.

De mens die op zichzelf is aangewezen zal het laatste houvast, het ego, niet gauw loslaten. Angst doet de beklemming eerder toenemen. Het juiste zicht op de buitenplaneten ontbrak nog.
Zo kent iedereen wel voorbeelden van transits van één van de drie in aspect met persoonlijke planeten. Weinig vreugde en bevrijding, zwaarte, moeilijkheden of depressie zijn eerder je deel. Er ontvalt je iets, er is gemis en absoluut geen bevrijdende ervaring. Het individualisme heeft de identificatie met het ego versterkt. De collectieve planeten die vertegenwoordigers zijn van de kosmische wetten, gaan over beweging, verandering en daardoor ... bewustwording. Niet echt grappig voor het ego natuurlijk.

​

Verbondenheid
Met de komst van de New Age wordt het keerpunt misschien wel bereikt. Invloeden uit het Oosten vermengen zich met die van het Westen. Liefde en heelheid worden de slogans. De ontdekking van Cheiron in 1977 wordt door sommige astrologen wel gezien als een planetaire aanduiding van deze beweging4) Het doorzien van de illusie van het individu komt, zij het aarzelend, op gang.
De Centauren vervullen letterlijk door hun elliptische baan een verbindende schakel tussen Saturnus en de buitenplaneten. Begrip van het grotere, van verbondenheid en van het opheffen van denkbeeldige grenzen is wat er plaats vindt.
Daarenboven wordt het unieke van leven als mens enigszins gerelativeerd door de reïncarnatiegedachte. Wie is dat die incarneert?
De Centauren verbinden binnen en buiten. Ze halen je uit jouw isolement en mede dankzij Cheiron, die dodelijk gewond was, maar niet kon sterven, is inzicht mogelijk in ‘La condition humaine’ wat een fundamenteel Cheironisch thema is. Je bent (als mens) stervende vanaf de geboorte, terwijl het Bewustzijn dat je in essentie bent, niet kàn sterven. Dat is het spanningsveld waarin we allen leven.

​

Evolutie van paardman naar mangod
De Centauren worden verbeeld door de man-paard figuur. Ook hier valt een evolutie waar te nemen. Het stadium ‘dier’ is geïncorporeerd, het menselijk leven is redelijk ontgonnen gebied en de volgende fase van herkenning van het goddelijke in jezelf staat volop in de aandacht. In welke fase bevind jij je? Jeff Green onderscheidt vier ontwikkelingsstadia waarbij de laatste die van de geïndividualiseerde staat is naar de spirituele 5) Het perspectief is hiermee geschetst. De Centauren zijn niet alleen astronomisch de verbindende schakel ook erfelijkheid is een schakel. Daarvoor maken we een uitstap naar de biologie.

​

Epigenetica
DNA vormt de bouwstenen van het leven. Het eiwit rond de genen blijkt informatie te bevatten welke doorgegeven wordt aan het nageslacht. Omgevingsfactoren, crisessituaties, emotionele pieken bijvoorbeeld, dat alles beïnvloedt de genen.
De nature – nurture discussie (is iets in aanleg aanwezig of zijn het omgevingsfactoren die ons bepalen?) krijgt hierdoor een ruimer perspectief. De omgeving heeft indrukken achtergelaten die het DNA uiteindelijk wel degelijk veranderen. Tegelijk kunnen gedragsveranderingen, maar ook gedachten dit proces weer terugdraaien. Een interessant maar ook treurig voorbeeld van gedachtenkracht die het lichaam beïnvloedt, is het volgende verhaal.
“De geest kan niet alleen een positieve invloed hebben op het lichaam en gezondheid, maar ook een negatieve. Een bekende casus is het overlijden van Sam in 1974. Hij overleed enkele weken nadat hij een diagnose had gekregen dat hij leed aan slokdarmkanker. Maar bij zijn autopsie bleek dat er amper kankercellen te vinden waren in zijn lichaam. Zijn arts kwam daarom met z’n reflectie: ‘Hij stierf met kanker, maar niet aan kanker’.”6)

​

De voorlopige conclusie zou wel eens kunnen zijn dat het leven vast ligt in je genetische profiel, maar dat het in een bepaalde mate ook dynamisch is. Niet alleen met betrekking tot je eigen leven, maar tot dat van je kinderen en kleinkinderen.

Deze visie wordt uitgedragen door de bioloog Bruce Lipton 7) Hij is ervan overtuigd dat we met onze perceptie van de realiteit de expressie van onze genen kunnen beïnvloeden. Hij verwoordt het zelf als volgt: ‘Als we positieve overtuigingen in ons denken hebben ingebouwd, voeren ons gedrag en onze genen ons naar gezondheid en geluk.’

​

Voorouders en Centauren
De Centauren overstijgen op minimaal twee gebieden het individuele proces.
In de eerste plaats geven de Centauren inzicht in patronen die je je niet bewust kan zijn. De oorzaak ligt in het verleden, drie, vier of misschien wel meer generaties terug. Je bent erfelijk verbonden met de voorouders. Wat je niet bewust hebt meegemaakt of zelf veroorzaakt hebt, is onbekend. En tegelijk voelt het alsof je ergens schuldig aan bent, de veroorzaker bent van het lijden. De schakels in de keten van de generaties hoeven echter niet op dezelfde manier te worden gevolgd. Het DNA kan je niet direct veranderen, maar je kan wel zoals je hierboven al kon lezen je gedrag, je denken en je handelen anders vormgeven. Daartoe geven de Centauren het duidelijke signaal.
Het is evenwel voldoende om de essentie van oude emoties, pijn, verdriet aan te raken en te herkennen.. Daarmee is de weg naar verandering al ingezet.
Waarom is het zo lastig om voor de Centauren een receptenboek (voor astrologen) te schrijven? De feiten zijn niet beleefd. Dat maakt onmiddellijke herkenning van de Centauren moeilijker, niet omdat ze niet zouden‘ werken’. Wie weet tenslotte nog wat er bijvoorbeeld eind 19e eeuw met de voorouders is gebeurd en wat hen (negatief) bezig hield? Door in de diepte te gaan van het proces in jezelf, kan de situatie helder worden.

​

Psychologisch of spiritueel
Een tweede factor waaruit blijkt dat de Centauren de persoonlijkheid overstijgen, is het feit dat door de sterk elliptische, onregelmatige omloop door de tekens van de Centauren er geen correlatie is tussen transits en leeftijd. Loopt de ronde van Saturnus bij iedereen min of meer gelijk met de psychologische ontwikkeling, elk verband daartussen is bij de Centauren afwezig. Waar de een op 6-jarige leeftijd Cheiron vierkant radix Cheiron krijgt, daar zal de ander deze transit op 24-jarige leeftijd meemaken. Geen sprake van een aanduiding van een psychologische ontwikkeling dus. En dat maakt het mede moeilijk om deze planetoïden in eerste instantie te begrijpen.

​

Nieuwe programmering
Opvallend is dat met het ontdekken van de Centauren ook veel nieuwe therapieën ontwikkeld zijn. Niet alleen Osho 8) heeft veel nieuwe wegen naar (fysieke en geestelijke) bewustwording ontwikkeld.
Bert Hellinger 9) brak door met het systemisch werk rond de ontdekking van Pholus en Nessus. Familie opstellingen, het woord zegt het al. Wat ons verbindt in de tijd, is oplosbaar buiten de tijd. Daarom is het niet meer nodig jarenlang psychoanalyse te doen. De essentie is dat je ervaringen die niet van jou zijn, maar die je wel in je meedraagt, aan het licht brengt. EMDR, EFT en ook Holografic Kinetics10) zijn kortdurende behandelwijzen die bevrijding van allerlei voorouderbelemmeringen kunnen geven. Hoeveel generaties hebben niet geleden onder ziekten en armoede of religieuze overtuigingen? Dat kan belastend zijn in het Nu. Eenmaal bevrijd van oude ervaringen en overtuigingen, kan je een nieuwe start maken.
De Centauren geven je iets in handen waarmee je niet langer in de ego- problematiek blijft die toch nooit ophoudt. Wanneer je echter het brein ontdoet van oude programmeringen, dan ben niet alleen jij, maar zijn ook de voorouders bevrijd van beklemming en angst.

​

Wederzijds
Hoewel we geen voorouderverering meer kennen, is het goed om de voorouders qua energie te (her)kennen en om liefdevol afstand te nemen van alles wat niet meer van Nu is. Dat kan, zeker wanneer de sluiers dun zijn, zoals in deze periode.

​​